Αναμφίβολα η έκθεση μου είναι αφιερωμένη στο πένθος και ταυτόχρονα λουσμένη στο φως. Στο σημείο εκκίνησης υπάρχει η παρακάτω σημείωση για να εντάξει τον θεατή στην ατμόσφαιρα.
«Φωτεινό οδοιπορικό»
Το σημείο συνάντησης του φωτός με το σκοτάδι
είναι αναπόφευκτο.
Όσο και της ύπαρξης με το επέκεινα.
Όπου διακόπτεται η πορεία του φωτός… γεννιέται η σκιά.
Σε λαογραφικές δοξασίες η Σκιά πολλές φορές λαμβάνει άυλη υπόσταση, ως υπερφυσικό ον, αερικό, καθώς και ως μεταθανάτια επιβίωση του ανθρώπου, ή της ψυχής του.
Σε αυτό το οδοιπορικό αναφέρομαι σε προσωπικότητες, οντότητες, φαινόμενα και καταστάσεις που φώτισαν τη σκέψη μου ακόμη και με αντισυμβατικό τρόπο.
